Impressie van de eerste dagen

 

 

Verhuizen naar de Patrijslaan

Vrijdag 3 februari, een memorabele dag. Verhuizen.

Er is sneeuw voorspeld in de middag. Maar net als de eerste verhuiswagen bij ons nieuwe huis aankomt, begint het, tegen de voorspelling van Pietje P. in toch te sneeuwen. De verhuizers zijn  niet voor een gat te vangen, ze rijden de verhuiswagen tot aan de voordeur. Alles wordt in razend tempo naar binnen gesleept.

Het is een drukte van je welste. Naast zorgen dat alle dozen in de goede kamers terecht komen (De dozeen komen zowel uit het tijdelijke huis als uit de opslag), zijn er gordijnophangmeneren, lopen er bouwvakkers rond ivm wat afrondende buiten- en binnenwerkzaamheden, loopt Marc rond om ons ook nog even te helpen met de waskamer, is er iemand van het alarm, er zijn mensen van de keuken en helpen vader en moeder Meij en René. Aan het einde van de dag komt ook Wil nog een handje helpen. Kortom: gezellig druk!

Er zijn wel 8 verhuizers aan de gang. En het begint ook steeds harder te sneeuwen. En het is koud, niet alleen buiten maar ook binnen. De verwarming wil maar niet opgang komen. Hans, de hoofdopzichter is er mee aan de slag en beloofd: het komt goed!

Na een dag hard zwoegen, zitten we 's-avonds in een koud maar prachtig huis. Na met Hans gechecked te hebben of het al mocht, steken we de openhaard in de keuken meteen aan en genieten samen met Wil en René van het eerste wijntje in ons nieuwe huis. Heel Nederland is onder een dikke laag sneeuwe bedolven en buiten is het dik onder nul en binnen... nipt 14 graden! We kruipen dicht rond de openhaard en tegen elkaar en slapen heerlijk na alle drukte in ons nieuwe huis.

De volgende dag is het nog kouder geworden (11 graden) en we bellen de installateur. Deze komt en geeft Hans de schuld, deze zou de kachel per ongeluk helemaal uitgezet hebben. Het kan me niet schelen en de schuldvraag heeft ook weinig zin. Ik wil het graag, helemaal met deze kou, warm hebben.

Het is beneden echt onaangenaam. Dus hup de openhaard maar weer aan, om acht uur in de ochtend. Zondag hetzelfde liedje. De temperatuur loopt op naar 16 graden, maar stagneert.

De kinderen verbranden zich bijna aan de verkeerd ingestelde thermostaatdouche (véél te warm) en als ik onder de douche sta, en Onno poets zijn tanden, wordt mijn douche water koud.  Ook nog even een puntje op de 'to do -lijst' die langzaam met meerdere kleine puntjes groeit. 

Als we omhoog kijken naar de lichtstraten zien we alleen maar sneeuw. Het lijkt net alsof we in een sneeuwgrot zitten. Best knus. Nu vol goede moed honderdduizend dozen uitpakken.

Wordt vervolgd...

Marijn helpt ook een handje



 

Zo'n wijnkelder is best groot....
we kunnen de komende tijd veel wijn kopen
(of minder drinken...)

The day and the night before..

.... is het heel druk, druk, druk.

Van alles moet nog gedaan worden. De schilders zijn tot laat bezig, Bert de timmerman, de electra, de loodgieter, de keuken, etc etc.

Maar morgen gaat het gebeuren.

Het zijn lange dagen en zeer korte nachten... maar dan heb je ook wat (hopen we). Hieronder een kleine impressie.

Wordt vervolgd....

De wijnkelder

De waskamer

De kelder (schoenen uit!!)

De trap naar zolder

Uitzicht vanaf de 1e verdieping

De keuken

De bijkeuken

Doorkijk vanuit de TV kamer

Trap naar boven

Ramen in de hal

Aftellen!

Aanstaande vrijdag 3 februari is het zover, dan staan de verhuiswagens al heel vroeg voor de deur (om 07.00 uur) om ons naar ons nieuwe stulpje te verhuizen.

Is het al klaar? Nee.

Nee, er moet nog steeds een boel gebeuren.

Vandaag is Jaap nog druk bezig met de vloer nadat hij het hele weekend doorgetrokken heeft. Er wordt nu geolied en gewaxed. Dit allemaal om de aannemer een extra dag te geven om de lange lijst van laatste klussen af te krijgen. En in die extra dag moet echt alles gebeuren. Een uitdaging.

De lekkage is eindelijk verholpen. De lekkage die voor de kerst al werd geconstateerd, is afgelopen vrijdag met de lekdetectie gevonden. Helaas wel onder de prachtige terrazzovloer. Daar moest afgelopen vrijdagavond de boor en hammer in. Grote gaten in de vloer en in het bad maar het lek is (hopelijk) gedicht. De komende tijd moet hier weer de vloer en het bad worden hersteld. Een aardig klusje.

De keuken is afgelopen vrijdag geleverd. De hele keuken stond van onder tot boven vol met dozen. Vanochtend vroeg kwamen de monteurs. Deze zijn eerst een paar uur zoet geweest om alles uit te pakken en te verdelen. Als alles goed is, staat de keuken morgen. De vloer van Jaap wordt prachtig en Sander en Eric - de kastenbouwers - zijn druk bezig de laatste hand te leggen aan de o.a. het nieuwe bed van Marijn. Een echt groot, stoer bed met de nadruk op groot.

Wordt vervolgd...

Nog anderhalve week!

We naderen D-day! Op vrijdag 3 februari willen we verhuizen. Dat is nog wel even stressen voor de aannemer én voor mij.

Het rioleringsprobleem lijkt opgelost maar nu blijkt er een draad door de kraan losgetrokken te zijn en.... helemaal niet in de meterkast te zitten. Paniek. Even bellen met de kabel/telefoon of van-wie-het-draadje-ook-mag-zijn-maatschappij.

Ondertussen zijn de kastenbouwers druk bezig om de kledingkasten en de badkamers op orde te krijgen en mooi te maken. Ook de parketman is goed bezig. Het wordt mooi.

De badkamer

De inloopkast wordt al mooi

Vandaag werd ook de waskamer onder handen genomen door Marc. Dat ging best vlot maar helaas was de kraan nog niet geleverd en waren de handgreepjes er ook nog niet. Wordt vervolgd.

Morgen worden eindelijk de vreselijke leidingen in de kelder voor het oog onttrokken door Melle, onze andere kastenbouwer. Ben heel erg benieuwd.

Een deel van het straatwerk

De ondervloer in de woonkamer

Ook de tuin vordert. Het straatwerk is voor het leeuwendeel gedaan en de bron is geslagen. Nu nog het hekwerk en de invulling van de tuin (met name de beplanting) én natuurlijk de trampoline. Daar wordt met smart op gewacht.

Maar hoe het nu staat met de lekkage(s, we hebben er eentje extra ontdekt) en met het schilderwerk, met de houten ornamenten, de poort en het verandahekwerk etc etc... we weten het niet helemaal. Morgen maar weer even vragen.

Maar het wordt mooi!

Wordt vervolgd...

Driemaal is scheepsrecht of vrijdag de 13e

Afgelopen vrijdag is er opgeleverd. Wij hebben nu officieel de sleutel! Wat een heerlijk gevoel. Meteen is ook het alarm geïnstalleerd. Ook een fijn gevoel.

We hebben nog wel een lange lijst van zaken die nog afgemaakt moet worden  met name op het gebied van de electra en het sanitair. De komende twee weken hebben de aannemer en de onderaannemers nog de tijd om alles af te maken. We zijn benieuwd.

Voor ons is het echt aftellen geblazen. We hebben het huurhuis langer kunnen huren waardoor we iets meer lucht krijgen. We hopen nu in februari over te gaan naar ons mooie huis.

Maar wat gebeurt er op de dag van oplevering... De stratenmakers in de tuin waren druk bezig met het aanleggen van de terrassen. Bij het aanleggen van de drainage kwamen ze erachter dat de hemelwaterafvoerbuis vol water stond en dat dus de rioolaansluiting niet doorliep. 

Aannemer erbij gehaald en wat bleek (na veel gezoek, enorme gaten en bergen zand in de tuin), dat de aannemer onze hoofd-rioleringsbuis op de verkeerde hoofdaansluiting van de gemeente heeft aangesloten. Kortom het afvalwater loopt niet weg. 

Tja.... dus bij de derde oplevering ging de oplevering wel goed maar kwam er toch op vrijdag de 13e een probleempje bij.... een zwembad vol rioolwater van 3 x 4 meter bij de voordeur. Maar aanstaande maandag nieuwe ronde, nieuwe kansen... dan wordt alles weer gemaakt.

het nieuwe 'zwembad'

Het harde werken levert
een prachtige hoeveelheid
openhaard hout op

Of Richard de tuinkabouter dit leuk gaat vinden? Alle gaten zitten in zijn net aangelegde prachtige puinbaan voor de oprit....

Stoere man...

Intussen hebben we ook de laatste twee houthaksessies gehad. Richard had aangegeven dat al het hout nu toch echt verwerkt moest worden omdat het hem in de weg lag.

Gisteren en vandaag is er weer hard gewerkt. De overgebleven stukken waren enorm grote en rare stukken. Maar na een wat onwennig begin ging het er weer ruig aan toe. Heel veel dank aan Marc, Rob & Mark en René die weer van de partij waren om ons te helpen. Richard kan weer verder!

Wordt vervolgd...

Stoere mannen...

Stoere man met
stoere apparaten...